Er is een verhaal dat ons als ambitieuze vrouwen constant wordt verteld. Een verhaal dat zegt dat we alles moeten zijn, alles moeten kunnen.

We moeten een succesvolle carrière uitbouwen, maar ook perfect gekleed zijn.
We moeten voor onze kinderen zorgen, maar ook voor onszelf.
We moeten er goed uitzien, lekker koken, geweldig zijn in bed.
En intussen ook nog eens al die eindeloze to-do lijsten afvinken.

De boodschap is duidelijk…
Meer. Sneller. Beter. Harder.

Ik ken dat verhaal maar al te goed. Ik heb het niet enkel geloofd, ik heb het geleefd. Tot mijn lichaam er letterlijk door stilviel.
En ik ben hier om je te vertellen dat het een leugen is.

Mijn bekentenis: ik was een professionele ‘hustler’.

Jarenlang draaide mijn leven om presteren. Ik nam alles aan wat op mijn pad kwam, gedreven door een diep, onbewust gevoel dat ik mezelf moest bewijzen. Dat ik nog niet ‘genoeg’ was.

Het resultaat? Ik belandde in een aaneenschakeling van toxische werkvloeren. In een cultuur van pesterijen, constante kritiek en onvoorspelbaarheid doofde mijn energie langzaam uit. Mijn overlevingsstrategie was simpelweg doorgaan: mijn eigen grenzen negeren en de pijn verbijten.

Tot mijn lichaam, veel wijzer dan mijn hoofd, aan de noodrem trok en in een totale ‘shut down’ ging.

Na zes jaar van diepgaande therapie, van EMDR tot lichaamsgericht werk, en het verslinden van boeken over onze innerlijke wereld, begrijp ik het eindelijk. Dat constante ‘moeten’ was geen ambitie, het was een traumarespons.

De grootste transformatie in mijn leven en mijn bedrijf kwam niet toen ik leerde hoe ik méér kon doen, maar toen ik mezelf toestemming gaf om simpelweg te zijn.

De kracht van zijn

Ik geloof dat we de wereld mooier maken door te doen waar we gelukkig van worden. En als vrouw spreek ik vanuit de unieke energie die ons vaak definieert.

We leven in een maatschappij die grotendeels is gebouwd op mannelijke energie: lineair, gefocust op constante groei, prestatie en doen. Onze vrouwelijke energie is anders. Ze is niet lineair, maar cyclisch, als de maan en de seizoenen. Ze is niet luid en dwingend, maar fluisterend en intuïtief. Ze is niet gericht op nemen, maar op ontvangen en creëren.

Het conflict, de uitputting, ontstaat wanneer van ons wordt verwacht dat we fulltime meedraaien in dat mannelijke systeem, terwijl we tegelijkertijd de zorgende, voedende rollen dragen die de maatschappij ons nog steeds toebedeelt. We moeten ‘hustlen’ als een man, en zorgen als een vrouw. Het is een recept voor leeglopen.

Juist daarom is de kracht van simpelweg te ‘zijn’ zo revolutionair. Want wanneer we onszelf toestemming geven om te rusten in onze eigen, natuurlijke stroom, ontstaat er ruimte. Ruimte voor creativiteit. Ruimte voor briljante ideeën. Ruimte om ons eigen potje zo te vullen, dat wat we aan anderen geven niet uit inspanning komt, maar overstroomt vanuit ons hart.

De weerstand die je voelt is een kompas

Misschien herken je het wel. Je startte je bedrijf vanuit een pure passie, maar nu voel je je verstrikt in taken die je leegtrekken. Je voelt een diepe weerstand om je bezig te houden met de ‘achterkant’ van je bedrijf: de systemen, de funnels, de website…

Die weerstand is geen teken dat je lui bent of faalt. Het is een teken dat je je bezighoudt met zaken die niet in lijn liggen met wie jij bent. Het is een kompas dat je vertelt: “Dit is niet jouw pad.”

Je hebt een visie. Je wilt een impact maken. Maar dat betekent niet dat je het allemaal alleen moet uitzoeken. Op het moment dat je je forceert om alles te doen, verlies je je licht. En dat kan je heel duur te staan komen.

Rust is niet het doel, het is het startpunt

En precies op dat kruispunt, tussen jouw visie en de taken die je licht doven, begint mijn rol als stille kracht.

Ik creëer de technische rust en de strategische helderheid zodat jij je kunt terugtrekken uit de zaken die je energie draineren. Ik bouw de stevige, kalme bedding, zodat jouw creatieve stroom weer vrij en ongeremd kan vloeien.

Want ik geloof niet dat je moet kiezen tussen een succesvol bedrijf en een leven vol rust. Ik geloof dat het ene het directe gevolg is van het andere.

Rust is niet de beloning aan het einde van de rit. Het is de brandstof bij de start. Het is de heilige ruimte van waaruit jouw grootste impact ontstaat. En als je verlangt naar die ruimte, dan staat de deur voor je open.